"Yitirdi
insanlık keşiflerini
vaktidir geriye dönmenin

Bu vakitler ki
çağlar kapatıyorum kendimce

Bu vakitler ki
ne var ne yok sıyırdım üzerimden
adına insanlık denilene dair
sıyırdıkça tartışmaya açtım varlığımı
Varlığım, sen ki hacizli
yitirilmiş tüm keşifler kadar

Çığlıkları akıyor Mezopatamyanın yüreğime
Kan çanağına dönmüş bir bölgedeceplerini dolduranlar mutludur
Ya biz ? Biz ne için mutlu olmayız ?

Ey zaman nolur dön ve
tersine akmaya başla !
Yitirdi insanlık tüm keşiflerini."

İnsan zamanın olağan akışında kendini yitirmekte. Geçmiş bütün kazanımlar bir bir tüketilmekte. Bizler nasıl varlıklarız ki kapatılmış çağlarımızdan bile geriye düşmüş haldeyiz. Yenilgi denilen şey bu olsa gerek. Katıksız bir temizliğe ihtiyacımız var.

Dünyanın süper gücü olduğunu idda eden ABD, kültür zenginliğini doğası gereği içinde bulunduran ve farklı kavimlerin asırlar boyu bir arada yaşadığı (kardeşçe yahut düşmanca; şu an ne önemi var ki ) Mezopotamyayı allak bullak etti. Ve üstelik tek bir çıt dahi çıkmadı ( Tersine "neden ABD ile beraber hareket etmedik" nidaları dahi savruldu) . Belki bazı karşıt yazılar kaleme alındı; oysa eski çağlarda olduğu gibi varlığını sürdürebiliyor olsaydı eğer Sümerler, konulan bu tür basit tepkiler yüzünden yazıyı bulduklarına bin pişman dahi olurlardı. Demek ki petrol, kültürel mirastan ziyadesiyle önemli. Demek ki dökülen kan yaşatılması ve koruma altına alınması gereken tarihi bölgenin çığlıklarını bastırabilmekte. Duyan var mı acaba Mezopatamyanın acısını veyahut hisseden ?

Kan çanağına dönmüş bir bölgeden nemalanalar, ceplerini doldurdukları için mutludurlar.
Ya biz ? Biz ne için mutlu olmayız ?

Ey zaman nolur dön ve tersine akmaya başla ! Yitirdi insanlık tüm keşiflerini.